تأثیر اسید آسکوربیک بر برخی ویژگی‌های مورفولوژی و فیزیولوژی شمعدانی معطر (Pelargonium graveolens) در شرایط کمبود آهن

به‌منظور بررسی تأثیر اسید آسکوربیک در کاهش تأثیر وجود کمبود آهن، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار در گیاه شمعدانی معطر انجام شد. عامل‌ها شامل میزان آهن با سه سطح (0، 20 و 40 میکرو مولار) و اسیدآسکوربیک با سه سطح (0، 1 و 2 میلی­مولار) بود. قلمه­های ریشه­دار شده به‌صورت آبکشتی (هیدروپونیک) درون ماسه کاشت شده و پس از استقرار گیاهان تیمارهای آهن و اسید آسکوربیک به همراه محلول غذایی نیم­هوگلند اعمال شد. نتایج نشان داد، با کاهش میزان آهن ویژگی‌های رشد مانند ارتفاع گیاه، قطر ساقه، شمار و طول شاخه­های جانبی و سطح برگ در بوته کاهش یافت. با کاهش میزان آهن وزن‌ تر و خشک برگ، ساقه و پیکر رویشی کاهش یافته ولی میزان اسانس افزایش یافت. واکنش گیاه به اسیدآسکوربیک در تغذیه با آهن 0 و 20 میکرومولار با هم متفاوت بود. اسیدآسکوربیک (به‌ویژه با غلظت 1 میلی­مولار) باعث افزایش زیست‌توده (بیوماس) و میزان اسانس شد. با کاهش میزان آهن، عملکرد اسانس کاهش و با کاربرد اسید آسکوربیک افزایش یافت. کاهش آهن باعث کاهش سبزینه (کلروفیل)­ها و کاروتنوئیدها و کاربرد اسیدآسکوربیک باعث بهبود این ویژگی­­­ها شد. بنابر نتایج، کاربرد اسیدآسکوربیک توانست رشد و عملکرد گیاه شمعدانی معطر را در تیمار 20 میکرومولارآهن  بهبود بخشد اما تأثیر آن در شرایط آهن 0 میکرومولار بسیار کمتر بود.